"Ostre cięcia" to zbiór nagradzanych historii i nowych opowiadań mistrza mrocznej fantasy, Joego Abercrombiego. Przemoc szaleje, zdrada rozkwita, a słowa są równie śmiercionośne jak oręż w tej galerii zakulisowych rozgrywek, pobocznych historii i zaskakujących zakończeń.
Unia jest pełna drani, ale tylko jeden z nich uważa, że jest w stanie samodzielnie odnieść zwycięstwo, gdy nadciągają Gurkhulczycy: niezrównany pułkownik Sand dan Glokta.
Curnden Gnat i jego drużyna wyruszają za Crinnę, by odzyskać tajemniczy przedmiot. Jest tylko jeden kłopot: nikt nie wie, czego właściwie szukają.
Shevedieh, najlepsza złodziejka w Styrii, miota się między kolejnymi wpadkami i katastrofami u boku swojej najlepszej przyjaciółki, a zarazem najgorszego wroga: Javre, Lwicy z Hoskoppu.
A po latach rozlewu krwi pełen ideałów wódz Bethod rozpaczliwie pragnie zaprowadzić pokój na Północy. Stoi mu na drodze tylko jedna przeszkoda – jego własny obłąkany podwładny, najgroźniejszy człowiek na Północy: Krwawa Dziewiątka...
[Wydawnictwo Mag, 2016]
[Opis i okładka: http://www.mag.com.pl/ksiazka/248]
Recenzja dla Secretum.pl.
Ksiązka udostępniona dzięki uprzejmości Wydawnictwa Mag.
AGA:
Joe Abercrombie to brytyjski pisarz
fantasy o ugruntowanej pozycji na światowym, ale także i polskim,
rynku wydawniczym. Jego trylogia Pierwszego prawa oraz książki z
tegoż uniwersum zaskarbiły sobie rzeszę fanów, którzy umiłowali
jego nietuzinkowych bohaterów, u których ciężko by szukać
nieskazitelności charakteru, a także umiejętne wykorzystywanie
szablonów tekstów kultury w literaturze fantasy (wystarczy
wspomnieć o podobieństwie „Zemsty smakującej najlepiej na zimno”
do „Hrabiego Monte Christo” A. Dumasa, czy „Czerwonej krainy”
do westernów). Za „Pół króla” autor otrzymał w 2015 roku
Nagrodę Locusa za najlepszą powieść dla młodego czytelnika (
Locus Award for best Young Adult Novel ). Pytanie brzmi, czy autor
świetnych powieści, potrafi utrzymać styl i klimat na równie
wysokim poziomie w krótkich formach, jakimi są opowiadania?
Antologia „Ostre cięcia” została
wydana w kwietniu 2016 roku przez Gollancza, a już w czerwcu wydało
ją wydawnictwo Mag. Zbiór zawiera trzynaście opowiadań, z których
„Robota głupiego” (The Fool Job) ukazało się pt. „Parszywa
robota” w „Mieczach i mrocznej magii” (Rebis, 2011), „Też mi
desperatka” (Some Desperado) ukazało się pt. „Też mi
desperado” w „Niebezpiecznych kobietach” (Zysk i S-ka, 2015) i
„Czasy są ciężkie dla wszystkich” (Tough Times All Over)
ukazało się w „Łotrzykach” (Zysk i S-ka, 2015), pozostałe
dziesięć opowiadań wydane zostały po raz pierwszy w polskim
tłumaczeniu.
Odpowiednia ilustracja do nakazu zapięcia pasów |
Jednak najbardziej wyrazisty zrąb
całej antologii pełnią opowiadania związane z nową postacią w
panteonie bohaterów Abercrombiego, czyli historie o emerytowanej
złodziejce Shevedieh i jej dość dziwnym trójkącie przyjaźni z
Javre, Lwicą z Hoskoppu, i miłości z oszustką Carcorlf. Shev to
nietuzinkowa postać, która potwierdza, że czasem nie udaje się
zmienić losu i własnego przeznaczenia. Postanawia ona odejść od
swojej złodziejskiej profesji i zająć się prowadzeniem palarni,
jednak w wyniku splotu różnych wydarzeń, zostaje ona pozbawiona
swojego miejsca pracy, które zostaje puszczone z dymem, a ona
zyskuje nową, dość muskularną przyjaciółkę Jarve. Razem
przeżywają różne przygody, polegające głównie na ucieczce i na
paleniu (znowu) za sobą mostów, a także na pakowaniu się w
kłopoty z powodu platonicznej miłości Shev do Carcolf,
utalentowanej oszustce.
Historie przedstawione czytelnikowi
przez Abercrombiego reprezentują różny poziom, ale generalnie
całość wypada raczej pozytywnie dobrze. Przyjemność z czytania
będzie miał zarówno czytelnik, który nie spotkał się dotąd z
prozą Abercrombiego, jak i ten, który zna już dobrze jego
twórczość. Stworzenie postaci Shev i jej historii, udowadnia, że
mocniejszą stroną autora jest kreowanie dłuższych fabuł. Bardzo
drażniło mnie, że przygody Shev i Jarvre przerywane są innymi
opowiadaniami, więc po prostu w pierwszej kolejności je
przeczytałam, dzięki czemu pozostałe historie nie straciły na
odbiorze z powodu mojej irytacji. Zalecałabym zapoznać się z całą
antologią raczej po przeczytaniu powieści Joe Abercrombiego, wtedy
z pełnym zrozumieniem można czerpać przyjemność z lektury.
Ocena: 7/10
Przesłanie: "Mniej krwawo i mniej okrutnie, ale nadal ciekawie".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz